Carnival - zabawa w szkole

Ledwo przywykliśmy do tego, że nasz Przychówek jest singapurskim uczniem, a dzieciak przyniósł informację, że szkoła zaprasza  na szkolny karnawał.  To nasz pierwszy karnawał w środku lata, więc nie wiedzieliśmy czego mamy spodziewać.

Żywiciel nie miał ochoty na lipcową zabawę i postanowił relaksować się na kanapie. Kura z Przychówkiem pojechali taksówką i zostali przywitani przez Ronalda McDonalda, który nieudolnie prężył się na scenie... W koło sceny siedział tłum azjatyckich dzieciaków - prawie wszystkie w szkolnych mundurkach. Przychówek zrobił dziwną minę i zaczął rozglądać się za przyjaciółmi z klasy... Może będzie F. a może C. marzył...

Kura chciała zrobić kilka pamiątkowych fotek.

Do tej pory jej pasja fotografowania nie znalazła zrozumienia w szkole. Pani z ochrony pieszczotliwie zwana Buldi, gdy widziała aparat w ręku Kury groziła palcem i powtarzała jak mantrę: no photo...

Kura trochę się jej bała... bowiem pani ma w szkole stanowisko.. Kapo i chociaż pejcza przy boku nie nosi to oficjalna nazwa robi swoje.

Karnawał oznaczał jednak możliwości fotografowanie wszystkiego co się Kurze podobało. Już Kura zaczęła marzyć co uwieczni na zdjęciu, gdy Przychówek pognał na inne boisko i usadowił się w rykszy razem z dzieciakiem F... Zanim zostali obwiezieni przez panią z biblioteki Kura poznała się z mamą dzieciaka F... a potem trochę się zagadały. Kura zrobiła się gadatliwa również po angielsku. Ciągle mówi te same słowa, nie zawsze gramatycznie, ale mówić już się nie boi.

Pani T. mama dzieciaka F. była świeżą Singapurką tzn. została Permanentnym Rezydentem miesiąc temu i nadal cieszyła się tym faktem. Bycie PR wiele rzeczy ułatwia: łatwiej i taniej można wynająć mieszkanie, dziecku łatwiej dostać się szkoły, a sporo lokalnych atrakcji kosztuje mniej. No i jak się ma syna, który pójdzie do wojska to można liczyć na iPada 2.

My jednak PR-ami na razie nie zostaniemy.

Karnawał trwał 5 godzin Przychówkowi udało się w tym czasie nie tylko pojeździć rikszą, poskakać w dmuchanym zamku, zagrać w rzucanie worami do celu, poprzesuwać balony za pomocą wodnego pistoletu ale i odwiedzić prawdziwy zamek strachu. Nie wiemy co było tam w środku, ale Przychówek wyszedł troszkę zielony na twarzy i powiedział, że więcej tam nie pójdzie.

Kura, która w zamku nie skakała, rikszą nie jeździła i zamku strachu nie odwiedziła, wyłowiła przy pomocy pałeczek 12 kulek z klejowej brei i byłaby z siebie dumna, gdyby nie kupon zwycięstwa, który dał Kurze ... dwa cukierki mentos.

Dzień i tak był udany. Kura spotkała T. Wcześniej znała ją tylko z opowieści jednoliterowej..

Na koniec Kura zaprosiła Przychówek, dzieciaka F, jego starszego brata oraz jego kolegę na lody... i przez kilka minut tłumaczyła Wścibskiej,  która tego dnia obsługiwała lodziarnię, że chce za wszystkie lody zapłacić... Pani Wścibska nie mogła tego pojąć..

Gdy w końcu dała do łapy Wścibskiej 6 dolarów, Przychówek powiedział :

• Dobrze powiedziałaś nie martw się ta pani jest dziwna.

Gdy dzieciaki jadały lody Kura zobaczyła jak Wścibska pokazuje ją palcem i mówi coś do pani Dyrektor. Kurze zrobiło się smutno i wtedy T powiedziała:

• Wszyscy się dziwią, bo jesteś biała, a taka miła...

Kura się uśmiechnęła, bo chociaż skórę ma białą to mentalnie biała nie jest. Lubi hinduskie jedzenie i japońskie kosmetyki, podobają jej się koreańskie ubrania, ceni chińską pracowitość i malajski uśmiech na twarzy.